Η διαπραγμάτευση είναι μια κατάσταση που ωφελεί τόσο τους γονείς, όσο και τα παιδιά. Οι γονείς δείχνουν ότι είναι προσιτοί και ανοιχτοί στην άποψη κάποιου άλλου –ένα χαρακτηριστικό στο οποίο τα παιδιά γίνονται περισσότερο ευαίσθητα καθώς πλησιάζουν προς την εφηβεία. Στα εφηβικά χρόνια θα ανακαλύψετε ότι η διαπραγμάτευση καθίσταται το κυριότερο εργαλείο διαχείρισης της συμπεριφοράς. Γιατί στους εφήβους αρέσει να τους συμπεριφέρονται σαν ίσους και περιμένουν από εσάς να σέβεστε την άποψή τους.
Αν χρησιμοποιηθεί με φρόνηση, η διαπραγμάτευση βελτιώνει την επικοινωνία ανάμεσα στο γονιό και το παιδί. Η ξεροκέφαλη επιμονή να περάσει το δικό σας, έχει συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα. «Απλά δε μπορώ να μιλήσω στο μπαμπά μου» έλεγε μια έφηβη, της οποίας ο πατέρας είχε τη στάση: «Μη με μπερδεύεις με τα γεγονότα, έχω ήδη αποφασίσει». Ακόμα και οι επιθυμίες ενός επτάχρονου πρέπει να είναι ανοιχτές σε διαπραγμάτευση. Στην περίπτωση αυτή πρόκειται για ένα διάστημα "προθέρμανσης" που θα σας βοηθήσει να οξύνετε τις δεξιότητες σας για διαπραγμάτευση και διάλογο στα χρόνια που έρχονται.
"Γιατί πρέπει να πάω για ύπνο στις εννέα;" ρωτούσε ένα δεκάχρονο κορίτσι.
«Ποια ώρα πιστεύεις ότι είναι καλή για να πηγαίνεις για ύπνο;» ρώτησε ο πατέρας της.
«Δέκα», πρότεινε το κορίτσι.
«Αυτή η μία επιπλέον ώρα έχει μεγάλη σημασία για εσένα, έτσι δεν είναι; Τι θα κάνεις αυτή την ώρα;»
«Θα μπορούσα να διαβάζω κάτι που μου αρέσει» απάντησε εκείνη.
«Θυμάσαι πόσο κουρασμένη είσαι το επόμενο πρωί όταν έχεις μείνει ξύπνια μέχρι αργά; Θα κοιμηθείς στο σχολείο», της θύμισε ο πατέρας.
«Μα αυτό συνέβαινε πέρυσι. μπαμπά. Τώρα είμαι πιο μεγάλη».
«Ναι φαντάζομαι ότι έτσι είναι. Ας δοκιμάσουμε λοιπόν το εξής» πρότεινε ο πατέρας.
«Τις καθημερινές που έχεις τη επομένη σχολείο, πρέπει να βρίσκεσαι στο κρεβάτι στις εννέα και μπορείς να διαβάζεις στο κρεβάτι μέχρι τις εννέα και μισή. Τα βράδια που την επομένη δεν έχεις σχολείο, μπορείς να μένεις ξύπνια μέχρι τις δέκα».
Το παιδί θεώρησε την πρόταση αποδεκτή και επίσης η επιχειρηματολογία της φάνηκε ότι είχε αξία. Ο πατέρας πέτυχε το στόχο του, που ήταν να σιγουρευτεί ότι το παιδί του κοιμάται αρκετά. Γνώριζε ότι ύστερα από πέντε λεπτά διαβάσματος στο κρεβάτι, κατά πάσα πιθανότητα θα αποκοιμιόταν, πράγμα που όντως συνέβη. Καθώς η διαδικασία της διαπραγμάτευσης ξετυλιγόταν, ο πατέρας κέρδιζε πόντους με το παιδί του. Το παιδί έπαιρνε το μήνυμα ότι «Μπορώ να μιλήσω με το μπαμπά μου. Είναι λογικός και πραγματικά τον ενδιαφέρει το καλό μου. Ο πατέρας μου ακούει και έχει σωστά πράγματα να μου πει».
